Wie moet het ‘CE-teken’ gebruiken en waarom?

CE-markering is verplicht voor alle producten waarvoor volledig geharmoniseerde EU-normen bestaan. Deze normen zijn dan gepubliceerd in het Official Journal (het Ambtsblad) van de Europese Unie (zie: http://eur-lex.europa.eu). De CE-regeling is terug te voeren op een besluit van de EG-ministerraad in 1985. Het doel is om handelsbelemmeringen te verminderen en het vrije goederenverkeer binnen de EU te vereenvoudigen.

Het CE-merkteken is al langer te vinden op bijvoorbeeld speelgoed. Binnen de bouw gaat het om producten die onderdeel zijn van de bouwproductrichtlijn (CPD: Construction Product Directive) uit 1992. Bouwproducten die níet onder de CPD vallen óf waarvoor (nog) geen geharmoniseerde EU-normen gelden, hoeven geen CE-teken te voeren. Sterker nog, ze mógen het niet voeren.

Volgens de CPD is bijvoorbeeld een pui met brandwerend glas géén bouwproduct, maar een bouwonderdeel, ofwel een ‘systeem’ van verschillende, samengevoegde bouwproducten. Aangezien er voor bouwonderdelen in de regel geen geharmoniseerde normen zijn of kunnen zijn, mogen ze ook geen CE-markering krijgen. Fabrikanten die het CE-teken tóch op deze bouwproducten aanbrengen, zijn strafbaar.