Centrale Bibliotheek TU Delft

Direct achter de massieve TU-aula van architecten Van den Broek & Bakema vormt dit ontwerp van Mecanoo architekten een lichtvoetige, informele verschijning. Het hellende grasdak vormt een natuurlijke tribune voor recreeërende studenten. Door het midden van het grasvlak priemt een robuuste kegel met ranke, open top; als symbool van techniek boven het kenniscentrum.

brandwerendheid

Vanwege de wens van grote open ruimten is al in een vroeg ontwerpstadium gekozen voor een automatische sprinklerinstallatie. Hierdoor waren grotere brandcompartimenten toegestaan. Door een sprinkler kan een brand zich niet ontwikkelen en wordt de constructie thermisch niet belast. Voor de gemeente Delft was dit reden om - volgens het gelijkwaardigheidsbeginsel in het Bouwbesluit - de brandwerendheidseis aan de draagconstructie te verlagen van 120 naar 0 minuten. Hierdoor zijn alle staalconstructies onbekleed.

Voor meer informatie: zie vaktijdschrift Bouwen met Staal 139, november/december 1997.

projectgegevens

Locatie: Prometheusplein 1, Delft
Oplevering: november 1997
Opdracht: ING Vastgoed Ontwikkeling, Den Haag
Architectuur: Mecanoo architekten, Delft
Constructief ontwerp: ABT Adviesbureau voor Bouwtechniek, Delft
Hoofduitvoering: Van Oorschot Versloot Bouw, & Boele van Eesteren, Rotterdam/Den Haag
Staalconstructie: Nelissen van Gerwen, Oss
Gevelconstructie: Scheldebouw Architectural Component, Middelburg
Staalplaat-betonvloer: Prince Cladding, Zoeterwoude
Fotografie: Fas Keuzenkamp, Pijnacker

architectuur

Vanaf het maaiveld voert een brede trap, uitgesneden in de helling, naar de entree. Daarachter ligt een vierdelig hoofdgebouw met in het midden de kegel, als zelfstandig gebouwdeel. Alle vijf gebouwdelen zijn gedilateerd. Hierdoor moet elk deel de eigen stabiliteit verzorgen. Via deuvels in de dilatatievoegen worden horizontale krachten afgedragen aan het naburig gebouwdeel. Direct voorbij de entree ontvouwt zich de ruimtelijke hal met receptie, boekhandel en studieplekken. Slanke ronde staalkolommen verdelen de ongelijkmatige plattegrond met veel schuine vlakken in strakke stramienen van 7,2x7,2m. De begane-grondvloer is een staalplaat-betonvloer met verzwaarde stroken. De staalkolommen rusten op de betonkolommen van het souterain en dragen de dakconstructie van stalen hoedliggers met daarop 200 mm dikke kanaalplaten, voorzien van druklaag voor de schijfwerking. Zo blijft de constructiehoogte beperkt en gaat de bouwsnelheid omhoog. Onderstempelen is namelijk niet nodig.
Het dakdeel boven de hellende langsgevels is uitgevoerd als staalplaat-betonvloer, onder meer vanwege het instorten van leidingen van de klimaatgevel. Boven de eveneens hellende kopgevel bestaat het dak uit een staalconstructie met stalen beplating. Dit dak loopt uit in een luifel met aluminium platen. De dakligger steunt daarbij op slanke staalkolommetjes buiten het gebouw.
Langs de gevels ligt het studiecentrum met computers. Een glaswand dient slechts als klimatologische separatie van de hal. De hal eindigt in een enorme boekenwand met daarin zo'n 80.000 actuele boeken; minder geraadpleegde literatuur ligt opgeslagen in het souterain. De wand - gemaakt van fragiele staalprofielen - hangt via trekstangen aan het dak. De vier verdiepingen van de stellage zijn vanuit de hal bereikbaar via een doorgaande stalen trap met balustrades van gaaswerk en roostervloeren. Achter de boekenwand liggen de kantoren over vier verdiepingen. De vloeren zijn staalplaat-betonvloeren, opgelegd op randliggers en betonwanden.

constructie

De 45 m hoge kegel rust op zes V-vormige stalen kolommen, die de rotatiestabiliteit verzorgen. Hierop rust - ter hoogte van de eerste verdieping - een ringvormige stalen koker. De koker is gevuld met beton vanwege de aansluiting op een kegelwand van verdiepinghoge prefab betonnen elementen, onderling verbonden met stekken. Bovenop de betonwand staan zes stalen buizen die samenkomen in de kegeltop. Hierin hangen zes trekstangen met daaraan vier verdiepingvloeren voor ongestoord studeren ín de kegel. De vloeren zitten via stekken vast aan de kegelwand. De vloeren zijn 190 mm dikke staalplaat-betonvloeren op radiaal geplaatste stalen liggers. Op de liggers zijn deuvels gelast. Hierdoor ontstaat een staal-betonligger die de constructiehoogte reduceert. De kegelvloeren zijn vanuit de hal bereikbaar via gebogen stalen trappen. De onderste twee vloeren verlenen via stalen loopbruggen direct toegang tot de boekenwand.