Brandwerendheid in de praktijk

^{Het Platform, Amersfoort (Space Encounters, Van Rossum, Van den Brink Staalbouw, © Lorenzo Zandri).}

In de praktijk kunnen toepassingen van de Slimline-vloer afwijken van de beproefde constructie. Bij gebruik van het testresultaat in deze situaties spelen enkele nuanceringen en aandachtspunten.

Andere topvloer
Voor het bezwijkcriterium speelt de topvloer geen rol. Bij een topvloer op basis van anhydriet op zwaluwstaartplaten ligt de brandwerendheid met betrekking tot de scheidende functie in dezelfde orde van grootte.

Brandbare materialen in het plenum
Tijdens de brandproef was het plenum ‘leeg’. In de praktijk kunnen kabels en leidingen, de houten regels van de topvloer en het rubbergranulaat (voor de geluiddemping) tussen de IPE-liggers en de topvloer een vuurlast vormen die een bijdrage aan de brand kan leveren als de temperatuur in het plenum oploopt.

DGMR¹ heeft aangetoond dat bij een vuurbelasting van 2 kg vurenhout per m² in het plenum een brandwerendheid van minimaal 90 minuten resteert. Uit de gemeten temperaturen in het plenum blijkt dat pas na 80 minuten enige ontbranding plaatsvindt van het maatgevende rubbergranulaat (de bovenflens van de IPE-ligger is dan maximaal 200°C, de temperatuur in het plenum bedraagt maximaal 265°C.

De beperkte vuurlast heeft slechts een geringe invloed op de opwarming van de IPE-profielen (enkele tientallen graden Celsius). Mede hierdoor wordt de kritieke staaltemperatuur (hoger dan 550°C) na 90 minuten nog niet bereikt.

Naden tussen de vloerplaten
Naden tussen de platen moeten met een brandwerende kit worden afgedicht, zoals bij de brandtest (met Promaseal of een gelijkwaardig product)¹.

Doorbrekingen van de onderschil (leidingen en armaturen)
Doorbrekingen van de onderschil – vanwege doorvoer van leidingen of montage van armaturen – moeten voorzien zijn van brandmanchetten of brandkleppen voor 60 minuten brandwerendheid. Voor doorbrekingen van de topvloer geldt een eis van 30 minuten¹.

Aansluiting van brandwerende wanden
Wanneer brandwerende scheidingswanden niet tot in het plenum zijn doorgetrokken, bestaat de kans dat de brand zich via schachten of doorvoeringen uitbreidt en de WBDBO-eisen niet haalbaar zijn. Wanneer de doorbrekingen in de betonschil 60 minuten brandwerend zijn uitgevoerd, zijn noch in het plenum noch in de schacht aanvullende brandwerende voorzieningen nodig in de vorm van brandkleppen of -manchetten¹.

Opwarming van de vloer bij verhitting aan de bovenzijde
Volgens NEN 6069 wordt het gedrag van vloeren bij brand beoordeeld bij verhitting aan de onderzijde. Op deze manier worden brandproeven uitgevoerd en de brandwerendheid vastgesteld. Op dezelfde manier gaat de rekenkundige bepaling van de brandwerendheid.

Het beoordelen van de opwarming van de stalen liggers in het plenum bij brand aan de bovenzijde en via geleiding door de topvloer, is formeel dan ook niet aan de orde.

Een TNO-rapport² uit 2004 wijst overigens uit dat een 50 mm dikke topvloer van zwaluwstaartplaten aan de niet-verhitte zijde een temperatuur heeft bereikt van 370 °C ná 120 minuten verhitting aan de bovenzijde van de vloer. Dat is lager dan de temperatuur in het plenum na diezelfde 120 minuten: 400 °C.

Kippen van de bovenrand bij brand
Tijdens de brandtest bleven de temperaturen van de bovenflens van de ligger lager dan 400 °C. Hiermee behoudt de bovenflens zijn volledige sterkte en is er geen risico op kippen – het uitknikken van een gedrukte flens – bij de lagere belastingen tijdens brand.