‘Travelling fire’: scenario van de toekomst voor de brandveiligheid van parkeergarages?
1 december 2017
‘Parkeren op eigen risico’. Alleen al het motto beloofde dat het middagsymposium van Nieman Raadgevende Ingenieurs, afgelopen woensdag 22 november in Ede, zou draaien om brandveiligheid van parkeergarages op basis van risicoanalyses en -scenario’s. De ruim 100 symposiumbezoekers kwamen allerminst bedrogen uit.
Trendwatcher Richard van Hooijdonk opende het middagprogramma met zijn visie op de toekomst van mobiliteit en de parkeergarage als onderdeel daarvan. ‘Gezien de razendsnelle ontwikkelingen die de mobiliteit doormaakt, ligt de tijdshorizon van een parkeergarage niet verder dan zo’n 15 jaar’, poneerde de trendwatcher. De stelling vormde een mooie opmaat voor Ruud van Herpen (technisch directeur bij Nieman en Fellow FSE aan de TU Eindhoven) om in zijn plenaire lezing aandacht en aanhang te winnen voor het natuurlijk-brandconcept in het algemeen en het travelling fire scenario in het bijzonder.
Travelling fire geldt als een van de vier scenario’s van natuurlijke brand in een parkeergarage. Naast compartimentsbrand, lokale brand met repressie via een rook/brandventilatiesysteem en lokale brand met repressie via automatisch blussysteem/sprinklers, is travelling fire waarschijnlijk de minste bekende van het kwartet.
Net als de twee lokale brandscenario’s is travelling fire van toepassing op een natuurlijke brand zónder flashover (de brand heeft zich nog niet ontwikkeld tot compartimentsbrand). Daarbij wordt uitgegaan van een korte zichtlengte (als gevolg van de rookontwikkeling) en een lokaal hoge thermische belasting (bijvoorbeeld in de nabijheid van een brandende auto), maar de globale gastemperatuur in de garage ligt relatief laag. Hoe laag deze temperatuur uitvalt, is afhankelijk van het brandvermogen, de ventilatie en de thermische massa.
Verschil met de lokale brandscenario’s is dat travelling fire uitgaat van basisventilatie van de parkeergarage en afwezigheid van repressiemaatregelen in de vorm van mechanische ventilatie of sprinklers. Het scenario leent zich vooral voor parkeergarages met (nagenoeg) open structuren en gevels. De natuurlijke ventilatie van de garage minimaliseert het risico op volledige brandontwikkeling. De thermische belasting op de draagconstructie blijft beperkt, waardoor (aanvullende) brandwerende bescherming van de constructie achterwege kan blijven. Die bescherming is wel te overwegen voor plaatsen waar een hogere thermische belasting valt te verwachten; ook al is die lokale thermische belasting nog altijd lager dan die van een compartimentsbrand.
Bij travelling fire blijft ook het repressief optreden van de brandweer buiten beschouwing (‘uitbrandscenario’). Ingrijpen van de brandweer is uiteraard niet verboden, omwille van schadebeperking. Een travelling fire kán van lange duur zijn en kan flinke schade veroorzaken. ‘Travelling fire is niet echt een duurzaam scenario’ erkent van Herpen, ‘Maar is dat wel nodig, in het licht van de relatief ‘beperkte houdbaarheid’ van een parkeervoorziening binnen de hedendaagse, snel veranderende mobiliteit?’ Behalve voor open garages dient het scenario zich aan als robuust en kostenefficiënt voor bestaande of semipermanente garages, waar hoge investeringen in brandveiligheid niet opwegen tegen de (nog) te verwachten levensduur.
Natuurlijk was Van Herpen niet de enige inleider die van zich deed spreken op het symposium. Nieman doet er verslag van op de eigen website.
